OVERHEID
17 januari 2014. Staatsecretaris
Teeven voert voorgenomen VOG beleid al lang uit.
Teeven heeft aangegeven een strenger beleid
op grond van de Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) te willen gaan voeren en dat
wil zeggen dat personen waartegen verdenkingen lopen of proces-verbaal is
opgemaakt geen VOG kunnen krijgen.
Maar dit voorgenomen beleid is al lang staand beleid. JEEJAR v.o.f. heeft
enkele jaren geleden een persoon bijgestaan die geen VOG kon krijgen omdat
er een proces-verbaal tegen hem op was gemaakt waarvan deze persoon niet
wist dat dit was opgemaakt. Hij was in dat kader ook nooit verhoord. Hij was
in een bepaald geval aangesproken door een politie ambtenaar die zijn
personalia had gevraagd en welke hij ook had gegeven. Dat daar een
proces-verbaal uit was voortgekomen kwam pas naar voren toen de gevraagde
VOG werd geweigerd. Het proces-verbaal was zelfs ingeschreven bij de
Justitiële Documentatie Dienst te Almelo. Er is een bezwaarschrift ingediend
bij Justitie inzake de weigering. Dit werd ongegrond verklaard. Vervolgens
werd de zaak voorgelegd aan de rechtbank en tenslotte aan de hoogste
rechter, in deze de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State en
zelfs dit hoogste rechtscollege stelde Justitie in het gelijk.
Toen Justitie zogenaamd vervolging instelde en het proces-verbaal aan de
politierechter voorlegde kwam de aap uit de mouw. In het proces-verbaal het
de verbalisant (politie ambtenaar) vermeld dat hij vergeten was om de
betrokkene mede te delen dat hij verdachte was en hij was tevens vergeten de
betrokkenen mede te delen dat hij niet tot antwoorden verplicht was. Dit
laatste is vreemd omdat de politie ambtenaar naast het vragen van de
personalia verder geen vragen heef gesteld. Resultaat bij de politierechter
ter zitting onmiddellijke vrijspraak. En vervolgens werd de toen nogmaals
gevraagde VOG wel verleend. Echter in de tussentijd had deze betrokkene
bepaalde beroepen, waar een VOG werd gevraagd, niet kunnen uitoefenen.
En nu doet Teeven voor alsof dit iets nieuws is. Dat is niet overeenkomstig
de waarheid.
18 juli 2013. Politie en Justitie
bepalen hun eigen feestje.
In het verleden hingen er in de diverse
politiebureaus posters met daarop de vermelding "doe aangifte". Maar de
werkelijkheid is in de regel heel anders. Indien een burger zich meldt op
een politiebureau stuit hij of zij nogal eens tegen een muur van onbegrip.
Het komt meer dan regelmatig voor dat de eerste opmerking is: "dat is een
privaatrechtelijke zaak u kunt geen aangifte doen".
En het komt voor dat het gewoon niet mogelijk is om aangifte te doen.
Dat is dus volledig in strijd met het 5e lid van artikel 162 Wetboek van
Strafvordering. Daarin staat: "Tot het ontvangen van de aangiften in de
artikelen 160 en 161, zijn de opsporingsambtenaren, en tot het ontvangen van
de aangiften bedoeld in artikel 162, de daarbij genoemde ambtenaren
verplicht".
Artikel 160 geeft aan dat een ieder die kennis draagt van zware misdrijven
verplicht is om aangifte te doen en artikel 161 geeft aan dat een ieder die
kennis draagt van een gepleegd strafbaar feit bevoegd is om aangifte te
doen.
Maar van belang is dat, indien iemand kennis heeft van een strafbaar feit en
daar aangifte wil doen, de politieambtenaar verplicht is om die aangifte op
te nemen. En dan maakt het ook nog eens niets uit op welk politiebureau er
aangifte wordt gedaan.
Maar helaas na het opnemen van de aangifte beging de echte ellende. De
politie kan al bepalen dat er met de aangifte niets wordt gedaan. En wordt
het dossier/aangifte al overgedragen aan Justitie dan kan Justitie
vervolgens beslissen om er niets mee te doen.
En als Justitie niets doet dan kan er een zogenaamde artikel 12 Wetboek van
Strafvordering procedure bij het Gerechtshof worden gestart. Het Gerechtshof
kan dan bepalen of Justitie wel of niet moet vervolgen.
Maar ook als geeft het Gerechtshof aan dat Justitie moet vervolgen dan nog
kan Justitie er vervolgens een zogenaamd potje van maken en er niets mee
doen. En dan weer naar het Gerechthof stappen heeft dan geen zin meer omdat
het Gerechtshof dan veelal van mening is dat er te veel tijd zit tussen de
aangifte en de mogelijkheid om te vervolgen. En het slachtoffer staat dan
gewoon buitenspel. En de lachende derde is de dader.
27 juni 2013. Nieuwe leger drone kan
meer zien dan u lief is.
Het Nederlandse leger heeft een nieuw drone
geïntroduceerd. Dat wil zeggen een nieuw klein vliegtuigje welke op een
hoogte ven 3 kilometer kan vliegen en dan onzichtbaar is en welke is
voorzien van een camera. En dat laatste is natuurlijk de truc. Je laat aan
de pers en andere belanghebbenden zien, met een camera van mindere
kwaliteit, wat je "slechts" kunt zien op die hoogte. Maar indien de camera
wordt vervangen door een met goede lenzen en een aanmerkelijk hoger niveau,
kijk maar even naar Google earth, dan kan een ieder begrijpen dat in
werkelijkheid deze nieuwe drone zeer detaillistische opnamen kan maken
waarbij personen gewoon herkend kunnen worden. Dus bloot achter het huis
zonnen is er niet meer bij. De mogelijkheid zal wel ontkend worden, maar de
realiteit is anders. De beelden van Google earth komen zelfs van een
satelliet buiten de dampkring. En gebruikers van Google earth kunnen maar
tot een bepaald niveau inzoomen. Maar de echte gebruikers van de satellieten
zoals het Amerikaanse leger kunnen nog veel verder inzoomen en detailbeelden
krijgen. Hoe dat er uit ziet is te zien in de film "Enemy of the State". Dat
kan de nieuwe Drone van het leger ook.
In de Gemeentewet is bepaald dat cameratoezicht alleen mag worden gehouden
op grond van besluiten van de gemeenteraad en de burgemeester en dat de
burger in kennis moet worden gesteld dat voor een bepaald gebied er sprake
is van cameratoezicht. En dat cameratoezicht is er dan alleen voor de
openbare weg. Wet de drone kan en doet is veel meer dan alleen de openbare
weg bekijken. Ook particuliere achtertuinen kunnen worden bekeken en daarmee
doorbreekt het gebruiken van de drone een ondergrens die privacy wordt
genoemd. Wie geeft opdracht tot het gebruik van de drone en de aantasting
van de privacy van alle burgers in Nederland. Het lijkt wel op het
boek van George Orwell 1984 waar ieder huishouden is voorzien van camera's
en de overheid precies in de gaten aan het houden is wat iedereen thuis
doet. De mogelijkheden van de drone komen griezelig dichtbij het zelfde. En
wat gebeurd er met de opnamen. En vooral wat doet het Nederlandse leger met
een drone in Nederland. Nederland is geen oorlogsgebied. In principe zou de
drone niet eens boven Nederland mogen vliegen.
Het is aan de Tweede Kamer om voor het ongebreideld gebruik beperkingen bij
wet te stellen waarbij de burgers gewaarschuwd moeten worden voorafgaande
aan het gebruik en ook recht moeten hebben op inzage van de gemaakte
beelden. Daarnaast zou het goed zijn dat een onafhankelijk, door de Tweede
Kamer aan te wijzen orgaan, toezicht gaat houden op het gebruik.
31 januari 2013 Inzet
ambassadeurs om regeldruk te verminderen gaat mislukken.
De Minister van Binnenlandse Zaken in samenwerking met de Vereniging
voor Nederlandse Gemeenten gaat regionale, zogenaamde, ambassadeurs
aanwijzen om de regeldruk bij de gemeenten te verminderen en om te kijken
waar zaken soepeler kunnen verlopen.
In Overijssel, bijvoorbeeld, wordt de ambassadeur de burgemeester van
Hellendoorn. Deze moet dan wat kunnen gaan zeggen van het optreden van de
burgemeester van Enschede inzake de horeca en Bibob procedures. Deze
procedures drijven menig ondernemer op voorhand, dus nog voor dat de zaak
open is, naar het faillissement. En in Enschede worden aanvragen tot het
uiterste gerekt en iedere keer krijgen ondernemers nieuwe vragen van de
burgemeester voorgelegd, waardoor de behandeling van de horeca vergunning
weer wordt aangehouden.
En moet dan de burgemeester van Hellendoorn de burgemeester van Enschede op
dat soort misstanden aanspreken en dat het allemaal wel wat soepeler kan ?
Dus niet.
Iedere gemeente heeft zo zijn eigen cultuur, stokpaardjes en lange tenen
etc. En daar kan geen ambassadeur wat aan doen.
Er zijn enkele jaren geleden al een aantal regels gesneuveld in de Algemeen
Plaatselijke Verordening, waartegen op deze site al is gewaarschuwd om dat
niet te doen, welke regels nu opeens wel weer in die APV worden opgenomen
omdat ze toch nodig zijn. Dat allemaal onder het de naam van deregulering.
Nu komen daar dus ambassadeurs voor terug. Op voorhand een actie om te
mislukken.
27-12-2009 Verklaring omtrent gedrag en Justitiële
Documentatie.
In het verleden was er bij verdachten dan wel daders die een strafbaar feit
hadden begaan en bij hun ouders maar één vraag: "krijgt ik/hij nu een
strafblad". En dat was in het verleden alleen het geval indien een rechter
een straf had opgelegd en in de laatste jaren ook bij strafbeschikkingen van
de officier van justitie. Echter in de laatste tijd gaat het geregistreerd
zijn bij de Justitiële Documentatie Dienst (hierna JDD) te Almelo veel
verder. Thans is er al van een registratie sprake indien iemand wordt
verdacht van een strafbaar feit en een politieagent (lees
opsporingsambtenaar) een formulier stuurt aan de JDD waarin vermeld staat
waarvan iemand wordt verdacht. Er is dan geen sprake van een veroordeling.
Zelfs hoeft er geen sprake te zijn van een strafrechtelijke vervolging.
JEEJAR is in het bezit van gegevens waarbij iemand, wiens naam door een
politieagent was opgeschreven, niet eens wist dat hij in het JDD stond. Na
het maken van die notitie van de politie heeft de betrokkene nooit wat weer
gehoord. Hij is zelfs niet als mogelijke verdachte verhoord of gehoord.
Alleen door het vragen van een Verklaring Omtrent Gedrag (hierna VOG), die
hij dus niet kreeg, kwam deze betrokkene er achter dat er iets over hem
vermeld stond. En voor de rest stond er niets vermeld over de betrokkene.
Echter was voor Justitie één vermelding als verdachte voldoende om de VOG te
weigeren. Wat gaat dit voor toekomst betekenen. Eén politieagent die iemand
opschrijft als mogelijke dader en dat vervolgens doorgeeft aan de JDD. En de
registratie is een feit. En wat indien de opsporingsambtenaar blijkt het bij
het onjuiste eind te hebben. Als geregistreerde mag Justitie blijkbaar
uitgaan van hetgeen is geregistreerd in het JDD, tenminste dat mag worden
gelezen in de uitspraken van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van
State. Echter JEEJAR heeft ook bescheiden in het bezit waaruit blijkt dat
een opsporingsambtenaar zijn bevoegdheden heeft overschreden en onjuiste
gegevens heeft doorgezonden naar het JDD. De uitspraken van de Afdeling
Bestuursrechtspraak zijn in dat kader dan ook niet uit te leggen. Volgens
onze rechtsprincipes moet iedereen worden beschouwd als zijnde onschuldig,
tenzij zijn schuld is bewezen verklaard door een onafhankelijke rechter.
Maar de werkelijkheid is dus al anders. De bouwers van onze rechtsstaat
liggen al lang in hun graf te draaien waaronder Montesquieu de vader van de
trias politica, de scheiding der machten, de wetgevende, de uitvoerende en
de rechtsprekende macht. De uitvoerende macht heeft die van de
rechtsprekende macht al voor een groot deel overgenomen met verre gaande
consequenties. Het alleen maar zijn van verdachte heeft dus al vergaande
gevolgen. Het huidige handelen kan gezien worden als strijdig met het
gestelde in het eerste lid van artikel 6 Europese Rechten van de Mens en de
Fundamentele Vrijheden. Justitie gebruikt het geregistreerde echter wel
om een betrokkene af te rekenen op hetgeen waarvan hij wordt verdacht zonder
dat tegen die verdenking verweer mogelijk is. Het niet kunnen krijgen van
een VOG kan iemand ernstig belemmeren zijn in het verkrijgen van werk. Kijk
daarbij dan eens naar de politietop die toch wel op een zeer ruimhartige
wijze met gemeenschapsgelden is omgegaan. Dat zijn toch allemaal verdachten.
Worden die politiefunctionarissen nu ook beschouwd als verdachte. Dan moeten
zij ook geregistreerd worden in het JDD en dat betekent het einde van hun
baan. Het door de Minister van Justitie in dat kader opgestelde beleid is
zeer streng. Maar zoals altijd is er ook in dit geval sprake van klasse
justitie.
20-08-2009. Regionale steunpunten BIBOB illegaal.
De kleine gemeente Losser, gelegen naast de gemeente Enschede, heeft in haar
beleidsnota een gedeelte opgenomen over het Regionale Steunpunt BIBOB. De
wet BIBOB kent dergelijke steunpunten niet. In de regio Twente is de
burgemeester M. Knip van de gemeente Almelo verantwoordelijk voor de
regionale steunpunt. Een steunpunt die geen wettelijke status heeft. Die
zelfde gemeente Losser geeft aan een probleem te hebben met één van haar
ondernemers. Dan komt er een gesprek tussen de gemeenteambtenaren en iemand
die aangeeft van het Bureau BIBOB te zijn. Die laatste persoon stelt hele
vervelende vragen aan de onderneemster. Er is meer sprake van een verhoor.
Gelet op hetgeen de gemeente Losser in de beleidsnota heeft aangegeven en
het optreden van die "ambtenaar" van het Bureau BIBOB zijn er vragen gesteld
aan de Minister van Justitie. De Minister wenst echter niet te antwoorden.
Dit heeft ondertussen geleid tot een klacht bij de Minister. Die daarmee
niet doet. Het gevolg is dat de klacht nu is ingediend bij de Nationale
Ombudsman. En één van de belangrijkste vragen is of het betreffende
Steunpunt formeel bestaat en/of ook maar enige juridische status heeft.
27-11-2007. Hevel taken College bescherming
persoonsgegevens over.
JEEJAR heeft een vraagstelling toegezonden aan het College bescherming
persoonsgegevens inzake het zonder toestemming van de burger publiceren van
zijn naam en adres en het zelfs via internet openbaren van het inspreken
door de burger en het uitzenden van de opnamen. Zie ook onder
Waterland.
Wat schets de verbazing over het antwoord van dit College (CBP).
"Uw verzoek vergt nadere bestudering. Het CBP kan dat doen, maar is daartoe
niet verplicht. Omdat het CBP een kleine organisatie is met een zeer breed
werkveld het het selectief zijn in de veelheid van verzoeken.
Tenslotte komt het CBP met de mededeling dat er geen actie wordt ondernomen
en dat het verzoek zal worden betrokken bij het opstellen van een advies aan
overheidsinstanties.
Hier koopt de burger wat voor. Weg is de rechtszekerheid. Ook hier heeft de
willekeur haar intrede gedaan. Het CBP verstopt zich achter "kleine
organisatie" en "zeer breed werkveld" En vervolgens heeft het CBP
"aandachtsgebieden" vastgesteld. Valt uw verzoek niet onder dat
"aandachtsgebied" dan valt u buiten de boot.
Conclusie. Laat ook deze vorm van rechtsbescherming over aan de
administratieve rechter daar is de problematiek beter thuis en geeft
aanmerkelijk meer waarborgen voor de burger.
Indien er aanvragen om ontheffing of vergunning bij de overheid binnen komen moeten deze worden gepubliceerd, indien er naar verwachting belanghebbenden zijn die bedenkingen hebben. Publicatie in een huis aan huis blad is dan nodig. Tevens moet in de publicatie duidelijk worden waarvoor ontheffing of vergunning wordt gevraagd. In de regel schort het hier nog al eens aan, zodat het voor belanghebbenden volstrekt onduidelijk is waarvoor de ontheffing of vergunning wordt aangevraagd. Een simpele vermelding als bijv.: "het organiseren van een Landelijke Parkdag" is dan ook volstrekt onvoldoende evenals een vermelding van: "het exploiteren van een horecabedrijf". Voor belanghebbenden is hier sprake van rechtsonzekerheid en dit lokt alleen maar zienswijzen uit.
Illegaal plakken.Hebt u in uw gemeente last van illegaal plakken JEEJAR
kan hier een eind aan maken. De Informatiegroep Toezichthouders en
Handhavers Openbare Ruimte (Thor) heeft al aandacht besteed aan een klein
stukje jurisprudentie. JEEJAR is de grondlegger geweest van het succes bij
de gemeente Almelo. Aan de aanwezige jurisprudentie is jaren van
ontwikkeling van beleid, uitvoering en handhaving vooraf gegaan. Zo maar
optreden tegen illegaal plakken kan dan ook niet. Indien het voornemen tot
optreden binnen de juiste kaders is geplaatst dan pas is een dergelijk
optreden mogelijk. Met betrekking tot het illegaal plakken is er jaren
sprake geweest van voortschrijdend inzicht. Voor meer informatie neem
contact op met JEEJAR. (zie home pagina)
Jurisprudentie
DE BURGEMEESTERS EN HANDHAVING EN TOEZICHT
Het streven van de landelijke politiek, hoewel niet
unaniem, is om te komen tot een gekozen burgemeester. Hier tegenover staat
het loskoppelen van de burgemeester als voorzitter van de gemeenteraad.
De gekozen burgemeester als politiek figuur anders dan ooit door de
staatsman Thorbecke als grondlegger van de Gemeentewet bedoeld is geweest.
Uit het oogpunt van stabiliteit en uitstrekkende vinger van de regering was
het benoemen van de burgemeester een taak van de Commissaris van de Koningin
in de provincie dan wel van de regering zelf. Met de gekozen burgemeester
komt deze eenheid volledig te vervallen.
In de afgelopen jaren zijn er diverse nieuwe wettelijke bepalingen bij
gekomen die de burgemeester meer bevoegdheden hebben gegeven. Denk hierbij
aan artikel 13b van de Opiumwet, de Gemeentewet mbt drugsoverlast,
bestuurlijk ophouden, preventief fouilleren, camera toezicht en in de toekomst het opleggen van een soort
straat/contact verbod bij gezinsproblemen en uitvoerend en handhaven orgaan
ten aanzien van de hele horeca
Het dualiseren van de gemeentelijke overheid in dit geval kan de eenheid van
handelen in gevaar brengen.
Naast deze ontwikkeling zijn de ministers van Binnenlandse Zaken en
Koninkrijksrelaties en Justitie bezig één landelijk aangestuurd politiekorps
op te zetten. Hiermee komt de zeggenschap van de burgemeester over de
politie betreffende de openbare orde nog meer onder druk te staan en zal de
gemeenteraad nog weinig invloed kunnen uitoefenen op de inzet van de
politie.
De gemeenten doen er goed aan handhaving en toezicht en straks de
bestuurlijke boete in de organisatie in één dienst onder te brengen,
waaronder dus ook bouwtoezicht, milieutoezicht, toezicht op markt en haven
en de sociale recherche.
JEEJAR
Adres: Postbus 815
7609 XR Almelo
Bezoek adres:
Terras 36 te Almelo
Tlf: 0546-802635
Tlf: 0640920630
Fax: 0546-802635
E-mail: info@jeejar.nl